Ny simlah (heb.) na “lamba fitafy” no fitafiana teo ivelany indrindra, sady lehibe sy navesatra indrindra. Vita tamin’ny volonondry, lamba rongony, volon’osy, na angamba hoditr’ondry na hoditr’osy izy io. Izy io matetika no norovitin’ny olona rehefa nisaona izy. (Ge 37:34; 44:13; Js 7:6) Toa lamba lehibe mahitsizoro izy io, ary indraindray lamba efajoro nasiana tataka hivoahan’ny tanana. Napetraka teo amin’ny soroka havia izy io, ary avy teo andamosina no nahodina hisitrika teo ambany helika havanana, avy eo natao teo amin’ny soroka havia indray, ka tsy voateritery ny tanana havanana. Nandrakofana ny vatana na ny tanana roa na ny loha mihitsy aza izy io rehefa ratsy ny andro. Nitovitovy tamin’ny saly ilay izy, ary azo nirakofana (Ge 9:23), natoriana (Ek 22:27; De 22:17), ary namonosana zavatra.​—Ek 12:34; Mpts 8:25; 1Sa 21:9.

Voninahitra, fietrena, fanambaniana. Tany amin’ny firenena sasany, dia niara-nalevina tamin’ny miaramila ny sabany, ka natao teo ambany lohany ho mari-boninahitra. (Ezk 32:27) Voalaza fa “eo amin’ny lohany ny mason’ny” hendry, izany hoe hitany tsara ny lalan-kizorany. (Mpto 2:14, f.a.p.) Nanisy vovoka na lavenona teo an-dohany ny olona rehefa nalahelo na nisaona na naetry. (Js 7:6; 1Sa 4:12; 2Sa 13:19) Nitantara an’ireo olana sy fijaliana nanjo ny vahoakan’Andriamanitra ny mpanao salamo, ka nilaza fa nanitsaka ny lohan’ny Israely ny olona. Toa ny fahefana nampiharin’ny olona hafa firenena (heb.:ʼenôhsh, “olombelona mety maty”) teo amin’ny vahoakan’Andriamanitra no tiana holazaina. Natanjaka sy nasiaka ary nanambony tena mantsy ireny olona ireny. (Sl 66:12; ampit. Is 51:23.) Manetry tena na misaona ny olona rehefa manondrika ny lohany (Is 58:5), ary maneso na manambany na mitolagaga izy rehefa mihivingivin-doha.​—Sl 22:7; Je 18:15, 16; Mt 27:39, 40; Mr 15:29, 30.