Shpesh Fjala e Perëndisë i përshkruan njerëzit besnikë si të fuqishëm. Por edhe më i forti mes tyre, nuk ndihej gjithnjë i fortë. Për shembull, në disa raste mbreti David u ndie ‘i fortë si mal’, por kishte edhe raste kur ‘e pushtonte tmerri’. (Psal. 30:7) Samsoni kishte fuqi të paparë falë frymës së Perëndisë. Ama, ai e dinte se po të mos i jepte fuqi Perëndia, ‘do të bëhej i dobët e si gjithë të tjerët’. (Gjyk. 14:5, 6; 16:17) Ata adhurues besnikë ishin të fortë vetëm ngaqë fuqia e tyre buronte nga Jehovai. Apostulli Pavël e pranoi se edhe ai kishte nevojë për fuqi nga Jehovai. (2 Kor. 12:9, 10) Ai vuante nga probleme shëndetësore. (Gal. 4:13, 14) Gjithashtu, ndonjëherë e kishte të vështirë të bënte gjënë e duhur. (Rom. 7:18, 19) E hera-herës ndihej në ankth e i pasigurt. (2 Kor. 1:8, 9) Prapëseprapë, kur ishte i dobët, ai bëhej i fuqishëm. Si? Jehovai i jepte fuqinë që i nevojitej dhe e bënte të fortë përballë vështirësive. w23.10 12 ¶1-2

Nëse nganjëherë luftojmë me ndjenjat e pavlefshmërisë, të mos harrojmë se na ka tërhequr vetë Jehovai. (Gjoni 6:44) Ai sheh cilësitë e mira që ndoshta nuk i shohim te vetja dhe na e njeh zemrën. (2 Kron. 6:30) Prandaj mund t’i besojmë kur na thotë se jemi të çmuar për të. (1 Gjon. 3:19, 20) Para se të njihnin të vërtetën, disa prej nesh kanë bërë gjëra për të cilat ndoshta i mundojnë ende ndjenja faji. (1 Pjet. 4:3) Edhe vëllezër e motra besnikë luftojnë me prirje mëkatare. Po ty, a të dënon zemra? Nëse po, mund të të ngushëllojë fakti se edhe shërbëtorë të tjerë besnikë të Jehovait kanë luftuar me ndjenja të ngjashme. Për shembull, apostulli Pavël ndihej i mjerë kur mendonte për papërsosmëritë e tij. (Rom. 7:24) Patjetër që Pavli ishte penduar për mëkatet e tij dhe ishte pagëzuar. Prapëseprapë, ai e quajti veten «më i vogli i apostujve» dhe «më famëkeqi» ndër mëkatarët.—1 Kor. 15:9; 1 Tim. 1:15. w24.03 27 ¶5-6

Një mësim që mund të nxjerrim nga vendimi i keq i mbretit Jehoas është se kemi nevojë të zgjedhim miq që do të kenë influencë të mirë tek ne—miq që e duan Jehovain dhe që duan t’ia gëzojnë zemrën. S’ka pse të kufizohemi te miqtë e moshës sonë. Mos harro, Jehoasi ishte shumë më i ri se miku i tij Jehojada. Bëji këto pyetje vetes për sa u përket miqve që zgjedh: «A më ndihmojnë të forcoj besimin te Jehovai? A më inkurajojnë të jetoj sipas normave të Perëndisë? A flasin për Jehovain dhe të vërtetat e çmuara që na ka zbuluar? A tregojnë respekt për normat e Perëndisë? A më thonë thjesht atë që dua të dëgjoj, apo kanë guxim të më korrigjojnë kur e kam gabim?» (Prov. 27:5, 6, 17) Të flasim hapur, nëse miqtë e tu nuk e duan Jehovain, nuk ke nevojë për ta. Por nëse ke miq që e duan Jehovain, mos u nda prej tyre, sepse do të kenë ndikim të mirë te ti.—Prov. 13:20. w23.09 9 ¶6-7